Gniew, burzy, delikatne muśnięcie porannego słońca, spryt lisa, siła niedźwiedzia, to wszystko i wiele więcej jest do dyspozycji druida. Druid jednak nie przyznaje się do władzy nad przyrodą. Takie stwierdzenie, według niego, to puste przechwałki mieszczucha. Druid zyskuje swoją moc nie przez rządzenie przyrodą, ale poprzez zrównanie się z nią. Jednakże dla nieproszonych gości w jego świętym gaju i tych, którzy czują na sobie giew druida, to rozróżnienie nie ma znaczenia.